زودپز

خلاصه داستان فیلم زودپز

همانطور که از اطلاعات اولیه فیلم زودپز برمی‌آید داستان فیلم در دهه ۶۰ می‌گذرد و ماجرای سیروس است که پیش از انقلاب علاف و ولگرد بود و بعد از اینکه انقلاب می‌شود همراه باجناقش شاهین مشغول کارهای کوچک خلاف ‌شده و از این راه امرار معاش می‌کند. کارهایی مثل فروش نوار VHS و کارت بازی و غیره… از طرفی هر دوی آنها همراه با همسرانشان در خانه پدرزن خود قدرت زندگی می‌کردند…

پس از مرگ همسر سیروس، او بازهم با خانواده قدرت زندگی می‌کند و به کارهای خلافشان با شاهین ادامه می‌دهند. در این میان زن شاهین دوقلو حامله است و شرایط برای خانواده سخت شده. قدرت از سیروس می‌خواهد خانه را ترک کند، اما او راضی نیست و برای اینکه بماند دنبال بهانه است. در این میان انفجار زودپز در تعمیرگاه قدرت زندگی این دو باجناق را تغییر می‌دهد. آنها به دنبال آن هستند که قدرت را شهید یکی از بمب‌باران‌های تهران معرفی کنند و از این موضوع سو‌استفاده کنند. به نظر می‌رسد وابستگی فیلمسازان به خاطره بازی با دهه شصت سوژه جذابی را به دست آن‌ها می‌دهد تا بتوانند در حال و هوای آن روزها بیشتر سرک بکشند.

بازیگران و عوامل فیلم زودپز

در فیلم زودپز رامبد جوان از حضور محسن تنابنده و نوید محمدزاده استفاده کرده است و به نظر می‌رسد ترکیب این دو بازیگر می‌تواند به خوبی مخاطبان را با خود همراه کند. منصور سهراب‌پور که سابقه تهیه‌کنندگی سریال‌هایی چون وفا و ساخت ایران را در کارنامه دارد تهیه‌کننده این فیلم نیز هست.

محسن تنابنده که این روزها درگیر تولید فصل هفتم سریال پایتخت برای نوروز ۱۴۰۴ است پیش از این برای فیلیمو سریال رهایم کن را بازی کرد که با استقبال خوب مخاطبان همراه شد.

نوید محمدزاده نیز که به نظر می‌رسد اولین نقش کمدی را از او شاهد باشیم سال گذشته با فیلم آکتور از فیلیمو مهمان خانه‌های مخاطبان بود و البته سریال جنگل آسفالت نیز با بازی او در نمایش خانگی پخش شد.

غیر از تنابنده و محمدزاده، محمود جعفری، گلاره عباسی، روزبه حصاری، شیرین اسماعیلی، ساقی حاجی‌پور، میسا مولوی، سینا مسعودی و… در این فیلم بازی می‌کنند. بقیه عوامل فیلم زودپز هم از این قرار است؛

سرپرست نویسندگان: محسن تنابنده، نویسنده: مهدی نادری، بازنویسی نهایی فیلمنامه: ابوالفضل کاهانی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی نجفی، تدوین: حسن ایوبی، آهنگساز: امیر توسلی، طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان، سرپرست گروه کارگردانی و برنامه‌ریز: نگار جنیدی، طراح صحنه: کامیاب امین عشایری، طراح گریم: آرزو حلاجی، طراح لباس: سارا سمیعی، صدابردار: مهران ملکوتی، مدیرتولید: محسن صرافی، دستیار اول کارگردان: دانیال غفارزاده، منشی صحنه: سهیلا کاشفی، جلوه‌های ویژه میدانی: محسن روزبهانی، جلوه‌های ویژه بصری: فرید ناظر فصیحی، مدیر تدارکات: رسول حاتمی و عکاس: معین باقری.

درباره رامبد جوان کارگردان فیلم زودپز

رامبد جوان کارگردانی آثاری چون گم‌گشته، نشانی، مسافران، توطئه فامیلی، نگار، قانون مورفی، پسر آدم دختر حوا، ورود آقایان ممنوع، اسپاگتی در هشت دقیقه و… را در کارنامه هنری خود دارد.

شاید بتوان رامبد جوان را سردمدار ساخت سریال‌های مناسبتی برای ماه مبارک رمضان دانست. او که همواره علاقه دارد جزو اولین‌های حرفه خودش باشد با ساخت برنامه گفت‌وگو محور و جنگ خندوانه نزدیک به یک دهه با مخاطبان از طریق تلویزیون ارتباط برقرار کند. در ماجراهای سال ۱۴۰۱ و برخی تسویه حساب‌های شخصی مدیران تلویزیون با هنرمندان رامبد جوان دیگر نتوانست در تلویزیون فعالیت کند و بعد از مدتی دوری از سینما با ساخت فیلم زودپز دوباره به عرصه سینما و فیلمسازی بازگشت.

اکران عمومی و رکوردشکنی‌های فیلم زودپز

حتما خبرش را شنیده‌اید که آمار پیش‌خرید بلیت‌های فیلم زودپر از برخی فیلم‌های روی پرده هم بیشتر شد و این نوید روزهای داغ و پرفروشی برای فیلم رامبد جوان است. اما سوال اصلی که این وقت‌ها مطرح می‌شود و برای بقیه مخاطبان فیلم هم مهم است این است که؛ فیلم زودپر چطور فیلمی است؟ ارزش دیدن دارد؟ برای فیلم تازه رامبد جوان بلیت بخریم؟

ما در این روزهای ابتدایی از اکران فیلم، درباره زودپز، کیفیت آن و… اظهارنظر نمی‌کنیم و نقدهای منتقدان فیلیموشات را با فاصله زمانی منتشر می‌کنیم. اما شما مخاطبان فیلم، برایمان بنویسید که از فیلم راضی بودید؟ بخش کامنت‌ها بدون سانسور نظر و سلیقه، در اختیار شماست تا درباره این فیلم -احتمالا- پرفروش و پرسروصدا نظر بدهید و بقیه را زودتر به پاسخ برسانید که زودپر ارزش تماشا در سینما دارد؟

باز هم دهه شصتی؟

تب تند ساخت فیلم‌های دهه شصتی این بار با فیلم زودپز دوباره اوج گرفت. اتفاقی که سامان مقدم در فیلم نهنگ عنبر آن را بال و پر داد و بعدها ابولحسن داودی در فیلم هزارپا نیز آن را تکرار کرد و همه فیلم‌هایی با این تم فروش خوبی در سینماها داشتند. پیمان معادی نیز با ساخت فیلم بمب یک عاشقانه به دهه شصت سرک کشد و حتی مصطفی کیایی با فیلم ضد گلوله نیز حال و هوای مردمان در آن روزگار را به تصویر کشیدند. عمده شوخی‌ها با دهه شصت نیز به قاب جبهه و جنگ و ممنوعیت‌های زندگی در آن دوران اشاره دارد و تضادهای زندگی در آن دوران با زندگی امروز دستمایه ساخت اینگونه آثار است.